Clémence
Mechanical
Engineer

“Ik speelde als kind met “mannelijk“ speelgoed. Van jongs af aan trok ik me niets aan van de sociale conventies over vrouwen.”

• Naam: Clémence De Block
• Leeftijd: 30
• Studies: Bachelor Ingenieur Architect (Ugent), Master Industriële ingenieurswetenschappen optie bouwkunde (KU Leuven), Master Lasingenieur (KU Leuven)
• Function: Junior Mechanical Engineer
• Hobby’s: Lopen

De 30-jarige Clémence De Block werkt als Junior Mechanical Engineer bij Actemium. Ze staat in voor de uitvoering van de mechanical pipings vanaf de opmaak van de offerte tot en met de oplevering van het project.

Waarom heb je voor VINCI Energies gekozen? 

Clémence: Wat mij vooral aantrok bij VINCI Energies is de diversiteit. Ik heb op voorhand de website doorgenomen en dat heeft me sterk overtuigd om te solliciteren. Wij werken met mensen met verschillende backgrounds en culturen, wat een enorm pluspunt is voor het bedrijf. Bovendien werken hier redelijk wat vrouwen, ondanks het traditioneel grote aantal mannen in de ingenieurswereld. Ik voel me hier helemaal op mijn gemak. 

Wat zijn jouw toekomstperspectieven? 

Clémence: Dat is een heel moeilijke vraag, maar ik hoop toch wel ooit een meer leidinggevende functie te mogen hebben. Niet alleen om meer impact te hebben op wat ik doe, maar ook om een positieve impact te hebben op jonge meisjes en vrouwen. Ik wil hen tonen dat je niet met poppen hoeft te spelen om je een meisje te voelen. Dat je moet studeren waarvoor je de meeste interesse hebt. Ook als je voor een technische richting wil kiezen, moet je je niets aantrekken over wat er gezegd wordt over vrouwen in de techniek. Ik wil hen tonen om verder te kijken dan de sociale conventies over vrouwen in onze maatschappij. 

Heb je ooit te maken gehad met vooroordelen omdat je een vrouw bent? 

Clémence: Ja, zowel als kind als op de werkvloer. Ik heb altijd van kleins af aan in plaats van met popjes met autootjes gespeeld en voetbalde heel graag. Ik kreeg altijd de opmerking “Je bent geen meisje, want je speelt niet met poppen” te horen. Ik trok me daar gelukkig niet zoveel van aan. In het middelbaar begon ik wat meer te twijfelen over mezelf. Ik had echter een super goede leerkracht wiskunde die me motiveerde om te doen wat je denkt dat goed voor je is. Het is ook dankzij haar dat ik gedreven werd om met techniek aan de slag te gaan.

Ook op de werkvloer moest ik mij als vrouwelijke ingenieur bewijzen, dat is toch anders voor mannen. In het verleden moest ik mij kunnen bewijzen en iedereen overtuigen dat wat ik op papier kan, ook overeenkomt met de werkelijkheid. Ik moest me profileren in het begin en me vooral niet laten doen. Bij VINCI Energies moest ik me niet bewijzen als vrouwelijke ingenieur. Ik werd op mijn gemak gesteld doordat iedereen ervan uitging dat ik mijn materie ken en dat ze me hierin konden vertrouwen.